Het simpelste geschenk

De uit Athene afkomstige ondernemer Stefanos Xenakis is een ware grootheid in Griekenland. Zijn filmpjes op social media zijn veel bekeken en zijn boek werd een ware bestseller in Griekenland. 
Nu mogen we ook in Nederland kennis maken met dit boek.

Zo'n 10 jaar terug begon Stefanos aan een dankbaarheidsdagboek. Hij schreef steeds kleine, losse stukjes. In het begin was dat moeizaam, maar langzaam zag hij steeds meer schoonheid. Hij begon steeds meer te schrijven, zijn schrift ging overal met hem mee. Hij noemde het niet langer een dagboek, maar een wonderenschrift. Hij begon de mooie dingen die hij had opgeschreven te delen met anderen en zag prachtige dingen gebeuren. Dit wonder wilde hij meer en meer delen en zo werd zijn wonderenschrift een boek, dit boek. Stefanos hoopte dat minstens één iemand de schoonheid zou voelen. Met een bestseller en vertalingen in allerlei talen, geloof ik dat dat wel gelukt is.

Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik wel even aan dit boek moest wennen. Ik vond het niet direct goed. Ik vond het hier en daar zelfs verre van goed.
Ik had grote moeite met de chaotische, associatieve manier van schrijven.
Dit boek voelde in het begin als een soort associatief gedachtenspoor waarin de lezer de schrijver kwijt raakt of misschien raakt de schrijver de lezer kwijt. 

Dit boek is zeker geen roman, die je in een keer leest. Het beste lees je één, hooguit twee stukjes per keer. Het was voor mij echt een andere manier van lezen. Door de associërende manier van schrijven brengt het wat in beweging. Het wordt een soort mediteren met woorden. Ik merkte dat ik het boek zo veel intenser kon ervaren. Er waren stukjes uit de tekst die me raakten, hielpen, nieuwe inzichten gaven. Ik begon de schoonheid in de teksten te zien, de pareltjes en de wijsheid.

Voor de juiste lezer kan dit een prachtig boek zijn om gedoseerd tot je te nemen. Dit boek is geen fastfood maar slowfood, dat je moet laten sudderen in je brein. Laat de woorden even rond zingen en dansen in je hoofd. Proef het, voel het, beleef het.  
Geef met dit simpele geschenk jezelf of een ander het grootste geschenk.
Ga het nieuwe jaar in met Het simpelste geschenk.

Onlangs ontving het ebook het simpelste geschenk van Stefanos Xenakis. Met de verwachtingen om meer mooie dingen van het leven te ontdekken, begon in aan dit boek. Ik ben fan van boeken met mooie citaten en spreuken, waardoor je gestimuleerd wordt om na te denken.
Deze verhalenbundel bevat korte verhalen die jij en ik ook zo zouden kunnen meemaken. Stefanos laat zien dat geluk in de simpelste dingen zit, je moet het alleen kunnen zien.
Bij het lezen herkende ik situaties van geluk en ben ik bevoorrecht dat ik ook op deze manier in het leven sta. Ik zie inderdaad ook geluk in de kleine dingen. En een zwaai of een lach naar onbekenden draagt bij aan mijn levensgeluk. Ik verwacht ook dat dit boek de mensen die door een mindere fase van hun leven heengaan weer doet beseffen dat je geluk niet hoeft na te streven, maar dat dit overal aanwezig is. Je hoeft het alleen nog maar te zien.
Deze verhalen bundel zou ik bij voorkeur fysiek in de boekenkast willen hebben. Je kunt op die manier af en toe een pagina openslaan en een kort verhaal van Stefanos lezen.
En van mijn favoriete citaten uit zijn boek is: 'Het leven heb je zelf niet in de hand, maar je gewoontes zeker wel en die bepalen op hun beurt weer jouw leven.' Dit sluit ontzettend aan bij mijn motto: 'Je kiest zelf op welke manier je met een situatie omgaat.'
Kortom een verhalenbundel vol herkenning die je doet glimlachen!

Stefanos Xenakis heeft Het simpelste geschenk geschreven, een boek dat een van de meest prachtig confronterende werken is die ik ooit heb gelezen.
Met de huidige technologische ontwikkeling op onze aarde, is het algemeen bekend dat de mens verder ontwikkeld is dan ooit tevoren. Echter, zoals Xenakis schrijft: “Soms denk ik weleens dat wijzelf in tegenstelling tot de voortschrijdende ontwikkeling van de technologie achteruit- in plaats van vooruitgaan. We leven in het heden, maar toch ook weer niet.” (Het simpelste geschenk, Stefanos Xenakis, 204-205). Doordat we constant bezig zijn met onze apparaten, vergeten we te leven, te genieten van elke dag. Dit is waarover dit simpele, prachtige boek gaat – het geschenk dat je weer een andere dag hebt om te leven, als je er maar voor gaat, want voor je het weet, heb je geen dagen meer.
De verhalen die Xenakis verteld zijn gebaseerd op zijn leven, maar toch voelt het niet als een autobiografie. Hij deelt zijn ervaringen om te tonen hoe mooi het leven is, het echte leven, als je je er maar voor openstelt. Hij erkend dat het leven vol uitdagingen is, maar tegelijkertijd kan men ook niet verwachten dat de mooiste geschenken van het leven in de schoot geworpen worden. In zijn woorden: “De meest waardevolle geschenken komen verpakt in doornen, niet in doosjes met een strik erom.” (Xenakis, 96). Door je routine te veranderen – actie volgens Xenakis – kan je je leven léven, en zal je uiteindelijk vreugde vinden in elke dag.
Het simpelste geschenk gaat niet alleen om de simpele, gelukszalige dingen in het leven, maar is ook zelf een simpel boek. Waarom zou je allerlei toeters en bellen toepassen in je verhaal, als de simpele versie de boodschap zo veel krachtiger overbrengt. De kracht van dit boek ligt in de simpliciteit van de verhalen. Ze zijn herkenbaar, en daarom des te beter te begrijpen. Less is more, in zo veel opzichten. Een minpunt van het boek zou kunnen zijn dat Xenakis regelmatig hetzelfde herhaalt door de hoofdstukken heen, maar aan de andere kant, zoals hij beschrijft met affirmaties, repetitie is nodig om de boodschap over te brengen. Bij elke herhaling begrijp je de boodschap beter, of vanuit een ander perspectief.
Hoewel het boek eigenlijk een autobiografisch boek is waarin alledaagse gebeurtenissen speciaal zijn, is het boek zelf ook heel speciaal, mede door zijn simpelheid, mede omdat het niet direct als één categorie aanvoelt. Aan de ene kant, zou ik Het simpelste geschenk op mijn leesplank bij Marie Kondo’s boeken willen plaatsen, omdat het mij herinnert aan de kleine dingen die we kunnen doen om ons dagelijk leven – ons leven überhaupt – op orde te brengen en gelukkig te worden. Aan de andere kant, echter, is het in mijn ogen zo’n groot boek, dat ik de neiging heb het te vergelijken met meesterwerken als The Overstory (Richard Powers), omdat het zo prachtig confronterend is met hoe wij mensen zijn.
Xenakis drukt ons met onze neus op de feiten dat wij onszelf ongelukkig maken, volledig onbedoeld. Door zijn inzichten te delen, reikt hij ons een hand toe om, op ons eigen tempo, ook deze inzichten te krijgen, waardoor we uiteindelijk gelukkiger kunnen worden. Want door te geven om je eigen leven en als je kan, te geven aan anderen, geeft je jezelf vreugde en een leven.

Ik mocht Het Simpelste geschenk nog voor hij in de boekwinkels ligt lezen. Meestal lees ik boeken en minder vaak verhalen. Maar Stefanos Xenakis verteld hier door middel van anekdotes mooie levenslessen. “De belangrijkste investering die je kunt doen, is die in jezelf.” Het boek raakt me en laat me denken of ik niet heel veel andere boeken ook kan lezen die me dit gevoel kunnen geven. Dit is een boek om naast je bed te hebben liggen en een verhaaltje per dag te lezen. Of op de koffietafel en in het vergeten ogenblik even wat positiefs tot je te nemen. Maar vergeet niet heb je mensen op de koffie. “Het grootste geschenk dat je aan je naasten kunt geven, is je aanwezigheid. Ben je er, wees er dan ook echt.”

Stefanos Xenakis neemt je mee naar Griekenland de verhalen spelen zich telkens ergens anders af maar denk aan veel mooi weer en mooie landschappen. Met hier en daar een lach voor de anekdotes. Een echt gebeurd, feelgood boek vol wijze lessen.

Dit is het eerste boek van Stefanos Xenakis dat ik lees, maar ik snap helemaal waarom de Grieken helemaal weg zijn van zijn blog en verhalen. Ik zou het niet aanraden als je een leuk boek wil lezen maar als je af en toe een positief verhaaltje wil lezen is dit het een boek voor op je nachtkastje.

Het simpelste geschenk

Stefanos Xenakis loopt al tijden rond met het idee om op te gaan schrijven waar hij dankbaar voor is in zijn leven. De gedachte is er al heel lang, maar nu nog doen. Als hij eenmaal begint, dan is er geen houden meer aan. Schriften vol met aantekeningen over het leven. Over dat het leven een geschenk is. Over dat je vaker moet zeggen dat je van elkaar houd. Over dat je moet genieten van de kleine dingen , en zo gaat het maar door. Oorspronkelijk zijn alle aantekeningen alleen voor hem zelf bedoeld. Maar al snel ontdekt hij dat hij dit geschenk wil delen. Delen met familie, vrienden,  buren, landgenoten en uit eindelijk met de hele wereld. Een wonderenschrift of een dankbaarheidsdagboek noemt hij het. " Al zal maar 1 mens die schoonheid voelen, dan is mijn schrijven zinvol geweest, en was het alle inspanning waard die me tot hier heeft gebracht."

Ik kan Stefanos gerust stellen. Zijn boek is wat mij betreft echt een geschenk. Niet omdat het spectaculair is. Hij schrijft over de dagelijkse dingen. Over dingen die je als lezer herkend, omdat je ze zelf meemaakt.  Een boek wat je doet grinniken, doet lachen, doet nadenken en op sommige momenten doet ontroeren. Het is confronterend en herkenbaar.
Ik heb het boek nu in een paar dagen uitgelezen, maar eigenlijk is het wat mij betreft veel meer een boek wat je naast je bed moet leggen, en elke avond even moet oppakken om een hoofdstuk te lezen en te herlezen.
In deze tijd waar we allemaal min of meer verslaafd zijn aan onze telefoon en sociaal media houd Stefanos ons een spiegel voor.
" Het grootste geschenk dat je aan je naasten kan geven, is jouw aanwezigheid. Ben je er, wees er dan ook echt."  Leg je telefoon eens wat vaker in de la. Ga in gesprek met elkaar. Geef elkaar aandacht, troost, en een luisterend oor. En maak plezier samen. Lach samen. En als je even niet meer weet hoe je dit moet aanpakken geef dan een prachtig en " simpel geschenk"  cadeau. Dit boek krijgt van mij 5 sterren.