A Language of Dragons

A Language of dragons (4.5 sterren)

*Recensie-exemplaar van Harpercollins nl*

Vivien Featherswallow is een hardwerkende student drakentalen. Als iemand van de tweede klasse hangt de angst voor degradatie altijd boven haar hoofd, maar nu ze het examen gehaald heeft en is toegelaten tot de studie van haar dromen is dat niet meer dan bijzaak. Ze leidt dan ook een gelukkig leven samen met haar ouders en zusje Ursa.
Tot een avond die had kunnen eindigen met een stage bij dé taalexpert van de academie, helemaal mis loopt als haar ouders gearresteerd worden. In een poging haar ouders te helpen bedenkt Vivien een plan, maar dit zet een kettingreactie in werking waarmee ze niet alleen haar familie nog meer in gevaar brengt maar waardoor ook de wereld zoals ze die kent op losse schroeven wordt gezet.
Eén kans krijgt Vivien nog om alles recht te zetten, maar waarheid en misleiding liggen dicht bij elkaar. Wie kan ze vertrouwen en wie niet?

A Language of Dragons is het debuut van S.F. Williamson. Het boek is geschreven vanuit het perspectief van Vivien en speelt zich af in Brittania. We beginnen het verhaal in Londen in 1923. Er is echter één klein verschil met ons Londen van 100 jaar geleden: Draken. Mens en draak lijken vreedzaam met elkaar samen te leven, maar toch is er een hoop onvrede over het verdrag en het klassensysteem van de mensen. Het boek doet me hierdoor heel erg denken aan dystopische boeken zoals The Hungergames en De Selectie. Het verhaal wordt in de flaptekst omschreven als een dark-academia romantasy met draken en zowel de romantiek als de fantasy komen ook zeker terug in het verhaal. De dark-academia setting vond ik minder sterk terugkomen, al is er wel sprake van een leersetting waarin verontrustende dingen worden ontdekt.

Vivien is een fijn hoofdpersonage en doordat het boek vanuit het ik-perspectief is geschreven, kon ik me goed in Vivien vinden, iets wat ik als lezer altijd heel fijn vind. Ze maakt een mooie ontwikkeling door in het boek, maar is ook wel een tikje hardleers en ietwat egoïstisch. Toch vond ik dit niet storend: niemand is immers perfect en het maakt Vivien des te realistischer.
De historische setting komt niet heel duidelijk aan bod, behalve dat er nog geen hele geavanceerde technologie is (bv. onderzoek vindt plaats d.m.v. boeken). Dit doet echter niet af aan de geloofwaardigheid van de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Het is natuurlijk fantasy en dan hoeven de feiten ook niet historisch accuraat te zijn.
Ik ben, zoals waarschijnlijk meerdere lezers, een groot fan van de dystopische boeken van zo’n 10 jaar geleden. Het is dan ook altijd leuk om nu een boek te lezen dat me weer even mee terugneemt naar die tijd. A Language of Dragons is zeker een van die boeken.

Draken in boeken heb ik altijd al fantastisch gevonden en een van mijn favoriete series (van eigen bodem) is dan ook de Drägan Duma serie van Patty van Delft, een serie die ik ook aanraad als je geen genoeg van dit boek kan krijgen.
Met het succes van Fourth Wing hebben draken boeken echt een prominente plaats bemachtigd in het fantasy genre en naar mijn mening is A Language of Dragons een erg goede vertegenwoordiger voor dit subgenre, zeker voor lezers die de romantiek van Fourth Wing wat heftig vinden en liever een “light” romantasy lezen.

Ik heb erg genoten van het verhaal van Vivien. Er wordt door Williamson goed gespeeld met foreshadowing en plot twists en ik heb geen moment het gevoel gehad dat het verhaal te snel of te langzaam ging. Hoewel er in sommige delen van het verhaal misschien niet zo veel fysieke actie zit, wordt dit meer dan goed gemaakt door de nieuwe informatie die Vivien ontdekt. De focus op drakentalen vind ik origineel en ik ben dan ook benieuwd hoe dit zich in een volgend boek verder zal ontwikkelen.
Het einde van het boek bevat meer dan genoeg spanning en ik heb het laatste deel dan ook in één ruk uitgelezen. Een goed fantasyboek zou natuurlijk geen goed fantasyboek zijn zonder een verschrikkelijk irritante cliffhanger op het einde… Een cliffhanger waardoor je eigenlijk gelijk door wil lezen in het volgende boek om te weten hoe het verder zal gaan, want er zijn nog meer dan genoeg vragen onbeantwoord gebleven in dit boek!

Williamson heeft een prachtig debuut weggezet en mijn uiteindelijke waardering voor het boek is dan ook 4.5 van de 5 sterren.
Mocht je nou op zoek zijn naar een fantasyboek met draken en romantiek, dat dezelfde dystopische vibe heeft als de The Hungergames en De Selectie, dan is A Language of Dragons echt wat voor jou.

Ik heb Fantasy en draken altijd geweldig gevonden, maar was na het lezen van Fourth Wing enorm teleurgesteld en in de war. Is dit wel mijn genre? Vind ik dit soort verhalen wel leuk? Ik had dan ook ontzettend gemengde gevoelens voordat ik aan dit boek begon (huiverig en enthousiast), maar het verhaal heeft alles goedgemaakt!

Er zijn een aantal elementen in dit verhaal die er voor hebben gezorgd dat dit verhaal wel iets voor me MOEST zijn. Te beginnen met de oorlogse setting. Ik ben eigenlijk al sinds ik een klein meisje was erg geïnteresseerd in oorlogsperioden. Ik vind het heel interessant hoe oorloggstrategieën worden bepaald, hoe communicatie mogelijk is en hoe men leeft in tijden van oorlog - en dan vooral hoe dat verschilt van 'normale' perioden. Dat zijn allemaal aspecten die in dit boek zeker wel aan bod komen. Hoe maak je bepaalde keuzes over jouw leven en dat van je bevolking (als leider)? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat totale destructie wordt tegengehouden? Ik vind dat erg interessante vraagstukken en in dit boek worden die ontzettend goed uitgewerkt. Niet te veel aan de oppervlakte, maar je merkt tijdens het lezen wel dat deze vraagstukken van invloed zijn op de personages en de keuzes die zij maken. Dat zorgt dan weer voor gespannen situaties en vraagstukken van vertrouwen - ook heel interessant in oorlogstijd.

Het tweede aspect is de nadruk op taal en linguistiek. Ik heb zelf Engelse Taal en Cultuur gestudeerd en heb daar ook verschillende vakken in linguistiek gevolgd. Ik vond het dus echt onwijs leuk om hierover te lezen in dit boek! Ik ben een ontzettende taalnerd en de hoofdpersoon is dat ook, waardoor ik mezelf heel erg in haar herkende en me gemakkelijk kon inleven in haar personage. Daarnaast is het sowieso leuk om specialistische kennis over jouw eigen vakgebied terug te lezen in boeken, simpelweg omdat het jouw interessegebied is. Ik moet daar wel bij zeggen dat ik sommige begrippen en termen wel heel erg jargon vond, misschien iets te. Voor het verhaal en het personage vind ik het passend, maar ik kan me zeker voorstellen dat iemand zonder kennis over linguistiek hier iets meer moeite mee heeft.

Het derde aspect is draken. Ik hou gewoon ontzettend van draken. Wat ik erg leuk vond aan de manier waarop draken in dit boek zijn gecategoriseerd is dat er geen ingewikkelde rassen en namen aan de dieren zijn gegeven - waardoor je dan continu de draad kwijtraakt tijdens het lezen, omdat je niet meer weet welke kleur buik hoort bij welk land en welke naam - maar dat de draken vaak in een duo tevoorschijn kwamen en konden worden herkend aan hun taal en aan een specifieke gebeurtenis in het plot. Dit maakte dat de scènes met draken goed te volgen waren en je steeds precies wist over welke draak het ging.

En het laatste aspect was het dystopische tintje dat de samenleving had gekregen in dit boek: een klassensysteem. Een klassieke dystopische samenleving die wordt onderdrukt door de overheid, doordat de samenleving is opgedeeld in verschillende klassen en de hoogste klassen wordt verteld dat de laagste klassen het maar een klein beetje slechter hebben dan zij, terwijl ze in werkelijkheid op het randje van de afgrond staan. Het is een klassiek concept, maar ik ben er altijd ontzettend fan van als zo'n soort samenleving in een boek verwerkt is, omdat het een 'eenvoudige' manier en reden is om personages tegen elkaar op te zetten. De enige die beschikken over de juiste informatie zijn overheidslieden en mensen over hun eigen klasse, maar door desinformatie ontstaat er miscommunicatie tussen klassen en dus conflicten. In dit boek wordt dit concept ook ontzettend goed gebruikt door de autoriteiten om de 'gevangenen' tegen elkaar uit te spelen en dat creeërt net even een extra laag aan spanning in een toch al gespannen situatie.

Buiten deze aspecten in het plot vond ik ook dat het boek heel fijn geschreven was. Het las sowieso lekker weg, maar bijna ieder hoofdstuk eindigde ook met een kleine cliffhanger, waardoor ik ook door wilde lezen.

Conclusie: ik ben echt fan van dit boek! De romantiek had van mij achterwege mogen blijven - die voegde écht niks toe aan het plot - maar de spanning, draken en linguistiek waren zo ontzettend goed geschreven. Ik vond het echt heel tof en ben benieuwd naar het vervolg!

Uitgeverij HarperCollins Holland, onwijs bedankt voor dit e-recensie exemplaar!