Een affaire in Parijs

Een affaire in Parijs is het eerste deel van de nieuwe trilogie van Muna Shehadi. Een boek dat zich afspeelt in het verleden en in het heden, namelijk in 1975 met Helen in Parijs en in het heden met Teresa in Kansas.
Helen grijpt de kans om na haar studie in Parijs te gaan wonen bij haar docente Frans, maar belooft haar vriend Kevin om hierna braaf terug te keren en samen “hun” boerderij te runnen. Ze leert twee bijzondere dames, namelijk Connie en Lilianne, kennen. En ervaart zelf een coup de foudre met Gilles, tijdens haar job in een plaatselijke bloemenwinkel.
Teresa’s herinneringen en de verhalen die haar mama vertelde over oma Tsjernobyl (Helen) zijn héél uiteenlopend, maar toch gaat Teresa mee in de verhalen over Helen die afgespiegeld is als een “egoïstisch monster”. Maar als Helen haar heup breekt en er sprake is van dementie, gaat Teresa toch haar boerderij opruimen. Bij deze klus komt ze uit op porseleinen pop Sarah Bernhardt en foto’s van een jonge Helen, die haar interesse wekken. Maar in haar zoektocht naar de waarheid over Helen’s leven is het zelfs noodzakelijk dat ze de waarheid over haar eigen leven boven tafel krijgt. Is haar moeder een pathologisch leugenaar? Hoe zit het met de relatie met haar vader? Teresa ervaart persoonlijke groei en leert een belangrijke levensles, namelijk neem al je beslissingen op intuïtie en niet op basis van angst.

Het boek kwam voor mij traag op gang en leek hierdoor een voor de hand liggend einde te hebben, maar niets is minder waar. Het boek bevat complexe familie- en/of liefdesrelaties in de ruime zin van het woord, onder het genot van een alcoholisch drankje, op exotische locaties. Het heeft meerdere onverwachte wendingen en Muna verklaart later zelfs dat er veel gebeurtenissen gebaseerd zijn op eigen anekdotes. Ik heb meermaals mijn mening over de personages moeten herzien.
Bedankt @Libelle Leesclub en @harperCollins_holland en @harpercollins_Vlaanderen voor dit recensie-exemplaar.

Een affaire in Parijs – Muna Shehadi

Parijs, 1975. Helen krijgt de kans om na haar afstuderen een halfjaar in Parijs te gaan wonen, maar belooft haar verloofde daarna naar Amerika terug te keren. Ze trekt in bij twee bijzondere vrouwen, dompelt zich onder in het Parijse leven en… wordt halsoverkop verliefd op de Franse fotojournalist Gilles.

Kansas, heden. Uit de vele verhalen die Teresa over haar grootmoeder Helen heeft gehoord, heeft ze de conclusie getrokken dat ze een egoïstisch monster was. Maar wanneer Helen haar heup breekt, stemt Teresa ermee in om te helpen bij het opruimen van haar boerderij. Als ze een verborgen porseleinen pop en foto’s van een jonge Helen tegenkomt, wordt ze nieuwsgierig en besluit ze te onderzoeken wie haar oma nu echt was.

‘Een oude liefde zorgt voor een groot familiegeheim…’

De mooie cover, (sub)titel en achterflap maakten me meteen al nieuwsgierig naar dit eerste deel van een nieuwe trilogie. Je zou de auteur al kunnen kennen van De drie dochters-serie en in dat geval ben je nu vast net zo nieuwsgierig als ik!

Je leest het verhaal afwisselend vanuit Teresa (heden) en Helen (verleden, 1975). In het begin kabbelen beide verhaallijnen rustg verder, waardoor je de kans krijgt om alle personages goed te leren kennen. Door de vlotte en beeldende schrijfstijl van Muna blijf je toch geboeid verder lezen en zie je de omgeving helemaal voor je. Het ene moment waan je je nog op de boerderij in Kansas en het volgende moment ga je aan de zwier in Parijs. Heel knap hoe de verschillende verhaallijnen dan toch mooi op elkaar aan blijven sluiten.

Ook alle personages worden goed uitgewerkt. Vooral de persoonlijke groei van Teresa sprak me in dit verhaal erg aan, haar twijfels en onzekerheden, de innerlijke strijd, het gaf haar karakter.

Een affaire in Parijs is een boeiend verhaal vol familieintriges, drama en romantiek. Echt een aanrader voor de liefhebber van feelgood romans!

In haar nawoord aan de lezer verklapt Muna al kort waar het volgende verhaal over gaat en dat maakt dat ik nu al uitkijk naar Het juweel van Cairo.

4 ★

Bedankt HarperCollins voor dit recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

In het eerste deel van de nieuwe trilogie van Muna Shehadi volgen we het verhaal van Helen en Teresa. De twee tijdlijnen lopen vloeiend in elkaar over en vormen een intrigerend verhaal over familie, vertrouwen, liefde en bedrog.

Het verhaal van Helen speelt zich af in 1975. Helen is een jonge vrouw uit Kansas die op het punt staat zich te verloven met haar eerste vriendje. Wanneer ze de kans krijgt een aantal maanden naar Parijs te gaan, besluit ze de verloving uit te stellen. Ze wil meer van de wereld zien en eenmaal in Parijs ontwikkelt Helen zich tot een vrouw die weet wat ze wil en waar ze voor staat. Haar verhaal gaat over de keuze tussen avontuur & passie en veiligheid & vertrouwdheid. Shehadi heeft de sfeer van Parijs prachtig omschreven, waardoor het tijdens het lezen lijkt alsof je zelf door de straten van deze stad slentert.

Teresa is Helen's kleindochter. Haar verhaal speelt zich af in Kansas in het heden. Wanneer Helen is gevallen, heeft de moeder van Teresa besloten dat het beter is dat Helen naar een bejaardenhuis verhuisd. Teresa wil helpen en vertrekt naar Kansas om de spullen in de boerderij van Helen op te ruimen. Op de boerderij leert ze niet alleen een andere kant van zichzelf kennen, ook leert ze dat dingen anders zijn dan ze dacht. Bedrog, leugens, familiegeheimen.. Alles komt aan het licht. Ik vond de manier waarop Shehadi de innerlijke strijd die Teresa voelt met betrekking tot haar moeder goed uitgewerkt. Als lezer wordt je meegenomen in Teresa's gedachten.

De pop Sarah vormt de rode draad in beide verhaallijnen. Ik vond dit een leuke toevoeging aan het verhaal. Sarah voelde soms meer als een extra personage (met name in het verhaal dat zich in Parijs afspeelt) dan een pop.

Een Affaire in Parijs is een aanrader voor liefhebbers van feelgood romans over familiegeheimen.

4 sterren

Bedankt Harper Collins voor het recensie exemplaar!

Een affaire in Parijs is het eerste deel in een nieuwe trilogie van Muna Shehadi.

We volgen het verhaal van Helen in het verleden en Teresa in het heden. Persoonlijk vond ik het verhaal van Helen interessanter om te lezen dan het verhaal van Teresa. Maar naarmate het verhaal vordert word het verhaal steeds mooier en leren we ook steeds meer over Helen en haar avonturen in Parijs.

De schrijfstijl is heel beeldend en gedetailleerd, waardoor je jezelf in Parijs en Kansas waant. Ik moest in het begin wel even aan wennen aan de schrijfwijze waardoor het verhaal niet zo vlot leest als ik gewend ben.

De twee tijdlijnen die in elkaar overlopen zorgen voor een mooi compleet verhaal, waarin Sarah de porseleinen pop de rode draad in zowel het heden en verleden was.

Een affaire in Parijs is een mooi verhaal over familie, vriendschap, liefde, geheimen en de zoektocht naar jezelf.

Dit was mijn eerste boek van Muna Shehadi en ik ben nu best wel benieuwd naar haar vorige boeken. Die komen zeker op mijn tbr.

Ik mocht dit boek alvast vooruit lezen voor het reviewteam van Harper Collins Holland, bedankt voor het mooie recensie exemplaar.

Teresa heeft geen contact met haar grootmoeder Helen, want uit de vele verhalen te horen is dat een monster. Dan breekt haar oma haar heup waarop Teresa besluit haar te helpen bij het opruimen van de boerderij. Tijdens het opruimen vindt Teresa allerlei bijzondere items, zoals een prachtige pop en diverse foto’s van een jonge Helen. Waarop Teresa de verhalen achter de foto’s wil horen en duikt ze in het verleden van haar oma.

Er zijn twee tijdslijnen in het verhaal, Helen neemt je mee naar 1975 terwijl Teresa het heden laat zien. Waarbij de pop Sarah een rode draad is in beide verhalen. Door het gebruik van de wisselende perspectieven leer je beide personages beter kennen. In het begin merk je onzekerheden en staan ze voor keuzes die ze moeten nemen, maar als het verhaal vordert zie je dat groeien. Dit is mooi gedaan.

Wat ook erg leuk is aan het boek is, zijn de rijkelijke beschrijvingen van de omgeving. Zelf was ik een dagje in Parijs toen ik het boek aan het lezen was, en daarbij deze zin las:

“De stad lag er zo ongedwongen bij, alle Parijse elementen zo rustig op hun plek. Ze had het gevoel dat elke baksteen, elke tegel zou moeten uitroepen: kijk naar mij, ik ben glorieus!”

Het boek is een goed voorbeeld van het leven, er gebeuren mooie dingen. Maar er zijn ook verdrietige gebeurtenissen. Dit maakt het voor mij echter, want hoewel het een feelgood is, is het geen zoetsappige.

Leuk en echt boek met een vleugje Parijs.

*ik mocht dit boek lezen voor het reviewteam van HarperCollins