Ben je op zoek naar een thriller met weinig personages waarvan diepe geheimen zich langzaam maar zeker ontrafelen? Dan zit je zeker meer dan goed met Het resort!
Morgan trapt direct af met twee doden en dat doet ze handig. Dit gegeven neem je gedurende het leesproces mee want wie dat zijn is op voorhand sowieso een verdrietig, maar tevens ook een zeer nieuwsgierig makend gegeven. Je weet het niet.
Grace, Alice, Hannah en Felicity. Een hechte vriendinnengroep en laagje voor laagje schotelt Morgan je stukjes informatie voor waardoor je steeds dieper en dieper de achtergronden in duikt. Grace vanuit de ik-vorm, wat me dan ook nieuwsgierig maakt want waarom is dat? Hun huidige levens en thuissituaties zijn heel verschillend en het wordt je al snel duidelijk dat zich in het verleden iets voor heeft gedaan wat geen schoonheidsprijs verdient. Wat is daar toen gebeurd en wie speelde welke rol? Wat dreef deze beste vriendinnen uit elkaar?
Gelukkig is daar de uitnodiging van Felicity. Een reünie in Botswana en hoe mooi dat deze vier vrouwen zich dan toch weer in elkaar weten te vinden.
De achterflap beloofde op dat vlak al niet alle goeds dus het moge geen verrassing zijn dat die reünie anders verloopt dan verwacht. Eenmaal aangekomen op het resort voelt het allemaal gelijk al niet zo lekker. Jongesjonges dit is niet goed en wat ook niet zo goed is: een ieder heeft haar eigen twijfels.
Achterdocht. Spijt? Schuld? Het onderbuikgevoel groeit en groeit, tot daar dan die switch naar die avond in het verleden wordt gemaakt. Oi oi oi wat spannend is dit en op dit punt is de term pageturner echt even een understatement. Allemachtig, hoe konden ze stuk voor stuk toch zó de mist in gaan en wat er van één vrouw allemaal boven water komt, bah bah bah. Wat naar en twisted! Er gaat een wereld open en dit tussenstuk is het directe linkje naar het einde.
En dan komt daar de enige omme slag waar ik even moest wennen en niet klakkeloos meeging met de verhaallijn. Die knop ging om en dan volgt er een pracht van een plot twist waar ik dan wel weer heel blij van word, of eigenlijk misschien ook niet.
Het geheel wordt erg goed afgerond en dan sla je zowel grijnzend als verbaasd, gelukkig als bezorgd dit steengoede boek dicht. Ik ben fan!
Conclusie:
Schrijfstijl: 4.5
Spanning: 4.5
Plot: 4
Originaliteit: 4
Leesplezier: 4.5
Psychologie: 5
Vier en halve sterren oftewel een 9/10 voor Het resort.
Karin Meinen - Samenlezenisleuker