Ben je gek op forced proximity en een damsel en dude in distress? En kun je een scheutje spice ook waarderen? Dan moet je De win-winsituatie absoluut op je TBR zetten! Wil je weten waarom het boek schrijven voor Jade ook een win-winsituatie was? Lees dan hier haar blog.
Not so good
Laat ik er maar gelijk eerlijk over zijn: ik begon aan De win-winsituatie in een periode dat ik me verre van goed voelde. Ik zat in mijn tweede burn-out (de eerste die ‘drie keer is scheepsrecht’ denkt, is af) en voelde me vre-se-lijk. Eten was moeilijk, slapen ging totaal niet, maar één ding lukte wel: feelgood lezen. Als ik met mijn neus in een boek zat – dat grappig en romantisch was en waarvan ik wist dat het altijd goed afliep – dan werd mijn ellendige gevoel wat gedempt.
Onrealistische droom
Toen na een tijdje het huilen niet meer mijn hele dag in beslag nam, kwam er weer ruimte om iets te doen met mijn dag. Maar wat? Bijna alles was te veel, te stressvol. Ik moest een hobby zoeken. Maar welke? Steeds weer dacht ik aan mijn langgekoesterde droom, een die ik jaren geleden al had afgedaan als onrealistisch: een boek schrijven.
De realistische carrières hadden me niet het geluk gebracht waar ik op hoopte, maar ik was ook bang dat ik mezelf te veel druk op zou leggen door te beginnen aan een boek. Dus sprak ik met mezelf af: als je gaat schrijven, doe het dan voor jezelf. Eventueel voor een vriendin. En enkel als hobby. Met die mindset begon ik aan De win-winsituatie.
Schoppen tegen stereotypes
Effie had ik eigenlijk snel bedacht. Ik ben gek op interieurdesign en ik heb een vriendin die bij ikea werkt. Daarnaast wilde ik een personage neerzetten dat in het begin van het boek diep in de put zit, om haar daarna een happy end te geven. Ja, je hoeft geen psycholoog te zijn om te begrijpen waarom ik dat wilde. Ook vond ik het belangrijk dat Effie een aantal eigenschappen bezat die eerder aan mannen dan aan vrouwen worden toegeschreven. Van jongs af aan schop ik graag tegen stereotype denkbeelden aan. Vandaar dat Effie een kundig doe-het-zelver is, maar bijvoorbeeld absoluut niet kan koken.
Leuk, knap en zo echt mogelijk
Charlie was even puzzelen. Enerzijds vind ik het heerlijk als mannen in feelgood afgetraind, zelfverzekerd, knap en lang zijn. Tegelijkertijd is dat niet het type man die je 1) in het dagelijks leven regelmatig tegenkomt en 2) waar ik verliefd op zou worden. Ik wilde een personage creëren dat zo ‘echt’ mogelijk aanvoelde; een leuke, knappe man die je daadwerkelijk in de supermarkt tegen het lijf zou kunnen lopen. Hoe Effie hem voor het eerst ontmoet is overigens een fantastische scène.
Lievelingsjuffen inspiratie voor namen
Effies beste vriendinnen, Malou en Imke, zijn vernoemd naar de twee lievelingsjuffen van mijn jongste tweeling. De twee vriendinnen hebben allebei beroepen, verloskundige en kapster, die me ontzettend leuk lijken om uit te oefenen. Dat Imke net als ik ADHD heeft, is vast geen toeval. Maar op het moment dat het personage ontstond, had ik de diagnose zelf nog niet.
Mijn lievelingsscène is…
Als ik moet kiezen op welke scènes ik het meest trots ben, dan zijn dat waarschijnlijk de spicy scènes. Ze zijn sexy én grappig. Maar de meet cute is ook zo leuk! En de gesprekken tussen de drie vriendinnen… En hoe Miles, Effies broer, op een gegeven moment…
Weet je wat? Eigenlijk ben ik veel nieuwsgieriger naar wat jullie lievelingsscène uit De win-winsituatie is! Stuur me maar een bericht op Insta (@jade_schrijft) als je wilt of laat een review op Hebban of Goodreads achter.
Liefs, Jade
