Ik denk dat iedere schrijver dit wel herkent. Je leest een nieuwsbericht en opeens ontvouwt zich een potentiële verhaallijn. Zo is het ook gegaan met dit boekidee. Ik heb even getwijfeld of ik het zou aandurven, want het was alles behalve een standaard boekidee. In mijn hoofd komt zo’n verhaallijn altijd meteen tot leven. Ik zie de personages voor me, ik hoor hun stemmen, ik voel hun emoties. Maar of ik het ook zo mooi op papier weet te krijgen, is altijd maar de vraag.
Dat ik de juiste keuze heb gemaakt met dit boekidee, voelde ik eigenlijk vanaf het eerste hoofdstuk. Dit boek schreef zichzelf. Het verhaal draait om Billy die tot haar eigen verbazing gevoelens krijgt voor haar baas Matthew. Billy lijdt aan het flierefluitersyndroom. Iedereen om haar heen is volwassen geworden, maar zij is nog altijd zoekende. Matthew is tien jaar ouder, laat nooit iets los over zichzelf en is verre van populair. Alsof dat niet genoeg redenen zijn om hem op afstand te houden, doet hij ook nog behoorlijk schimmig over zijn verleden. Tot zover een redelijk standaard uitgangspunt. Maar JE MOEST EENS WETEN wat er verder nog gebeurt in dit verhaal. All the feels! Ik wil niet te veel verklappen, want ik laat het graag aan jullie over om in dit verhaal te duiken. Maar geloof me, ik kon werkelijk niet stoppen met schrijven. Je moest eens weten heeft alle ingrediënten die een echte feelgood (of moet ik realgood zeggen?) behoort te bezitten. Ik voel zoveel liefde voor dit verhaal en ik kan alleen maar hopen dat jullie er net zo enthousiast over zijn! En ja, ik weet dat ik net zo geheimzinnig aan het doen ben als Matthew, maar na het lezen van deze roman begrijpen jullie ongetwijfeld dat het heel moeilijk is om nog meer te zeggen zonder te spoileren. Heel veel plezier met het lezen van het verhaal van Billy en Matthew én….? Daar kom je hopelijk snel genoeg achter!
- Gillian King
PS Hoe mooi is de cover?
PS 2 Volgen we elkaar al op Instagram? (@gilliankingnl)