Speciaal voor World of Romance schreef Sarah Morgan een blog over haar nieuwe verhaal, Een sneeuwwitte bruiloft. Natuurlijk delen wij deze blog ook met jullie!
Ik heb het altijd heerlijk gevonden om boeken te schrijven die zich rond de kerst afspelen, en al zo lang als ik me kan herinneren doe ik dat elk jaar weer. Het is inmiddels een echte traditie geworden. Zo rond oktober, als het kouder wordt, verdwijn ik in de winterse wereld van mijn boek en probeer ik de magie van de feestdagen te vangen op papier. Voor een schrijver is deze tijd van het jaar hoe dan ook een cadeau: door de kou en de feestdagen zijn familie en vrienden veel bij elkaar en kan er dus van alles gebeuren.
Een sneeuwwitte bruiloft is een feestelijk verhaal over de familie White. Ze reizen met Kerstmis naar het mooie, besneeuwde Colorado om daar de bruiloft van hun dochter Rosie te vieren. Op sommige bruiloften gaat alles van een leien dakje - helaas is dat hier niet het geval! Sterker nog, het loopt allemaal in de soep. Maar er is ook ruimte voor romantiek…
Aan het begin van het boek wordt Maggie door haar jongste dochter, Rosie, gebeld. Die gaat trouwen en wil graag dat de complete familie zich in Aspen verzamelt voor de bruiloft. Maggie raakt meteen in paniek. Ze leeft al zes maanden gescheiden van haar man – iets wat ze nog niet aan hun dochters hebben verteld. En een bruiloft is niet het moment om dat te doen! Haar ex en zij willen de feestelijke dag niet verpesten, en dus besluiten ze om nog één Kerstmis te doen alsof ze gek zijn op elkaar. Dat moet wel lukken, toch? Nou nee, niet echt…
Ik moest tijdens het schrijven van Een sneeuwwitte bruiloft zelf af en toe lachen om alle verwikkelingen, en ik hoop dat de lezers dat ook zullen doen. Maar achter de humor gaan serieuze thema’s schuil, en veel mensen zullen meeleven met Maggie, of zichzelf in haar herkennen. Ze heeft een baan, maar ze heeft haar gezin altijd het allerbelangrijkst gevonden. Nu zijn haar kinderen volwassen en hebben ze haar niet meer nodig. Het feit dat Rosie naar een ander continent gaat verhuizen, maakt dat overduidelijk. Ze heeft verdriet om haar lege nest en moet haar rol in het leven herzien. Een idee dat haar beangstigt. Ze zal opnieuw moeten beginnen, maar hoe doe je dat?
Ik heb dit boek met heel veel plezier geschreven. Ik hoop dat de lezers er net zoveel plezier aan beleven, en dat ze de gezelligheid en winterwarmte die we nu allemaal zo hard nodig hebben zullen koesteren…
Liefs,
Sarah
x
